Homo Erasmus

Κυριακή, Νοεμβρίου 13, 2005

Η erasmoιστορία μου: Εικόνες ΙΙ...

Στην Φινλανδία, ντρεπόμουν πάρα πολύ για το γεγονός ότι δεν ήξερα ποια πράγματα έπρεπε να ξεχωρίσω για ανακύκλωση και επίσης σε ποιο μέρος έπρεπε να πάω το καθένα.
Ντρεπόμουν ακόμα και να ρωτήσω!

Μια μέρα, είχα πάρει ένα αναψυκτικό σε μεταλλικό κουτάκι, ενώ βρισκόμουν στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό στο Ελσίνκι, για να το πιώ όση ώρα περίμενα το τρένο να έρθει.
Όταν το τελείωσα, φοβόμουν ότι αν το πετούσα στα σκουπίδια θα γυρνούσε όλος ο κόσμος να με κοιτάει και να με δείχνει, ενώ επίσης φοβόμουν ότι πριν προλάβω να το πετάξω, θα έπεφταν 594865948 άτομα επάνω από τον κάδο για να το μαζέψουν και να το βάλουν στην θέση του...

3 comment(s):

:)
Μακαρι να'χαμε και εμεις τετοιες ευαισθησιες.

By Blogger xryc agripnia, at Κυρ Νοε 13, 11:33:00 μ.μ. 2005  

Και εγω στην αρχη χωριζα μεχρι και τους φελους του κρασιου...
Εντωμεταξυ εχουν βρει μηχανες που κανουν μονες τους και καλυτερα τον διαχωρισμό και να σου πω την αληθεια δεν εχω το χρονο να ασχολουμε τοσο με τα σκουπιδια. Μπουκαλια, χαρτι και μπαταριες τα διαχωριζω αλλα τα υπολοιπα, οχι πλεον. Προσπαθω επισεις να μην αγοραζω σε συσκευασιες που παραγουν πολλα σκουπιδια, και συνηθως κυκλοφορώ με πανινη τσαντα για τα ψωνια, ωστε να μην αναγκαστω να παρω και πλαστικη σακουλα.
Καλη και απαραιτητη η οικολογια, αλλα δε θα το κανουμε και αποστολή ζωής.
Οι υπερβολες δεν ειναι υγιεις... :-)

By Blogger ViSta, at Τετ Νοε 16, 11:12:00 μ.μ. 2005  

Τυχεράκια! Είχες την ευτυχία να έχεις 594865948 υπηρέτες και τους εμπόδισες να δράσουν..!!!

By Blogger Rodia, at Παρ Νοε 25, 01:28:00 π.μ. 2005  

Post a comment

<< Home